Inhoud
Ontwikkelaar en muzikant Sean Han Tani beschrijft zijn spel Allemaal onze Asias als een lo-fi-avontuur. Dit lijkt in eerste instantie niet erg beschrijvend, maar in werkelijkheid vertelt het ons alles wat we moeten weten. Is dit bescheiden Indie-spel de moeite waard om te spelen? Is deze onorthodoxe reis de moeite waard? Lees verder om erachter te komen.
Allemaal onze Asias is een spel dat het verhaal vertelt van een man die een connectie zoekt. Yuito, een in de Verenigde Staten geboren en opgevoed Japans-Amerikaans, leert dat zijn vervreemde vader op levensondersteuning is. Met de laatste dagen van zijn vader in de buurt, wil Yuito hem begrijpen, dus besluit hij de herinneringen van zijn vader virtueel te doorkruisen via de Memory World. Wat hij neemt is een reis naar het surrealistische.
Low Fidelity
Lo-fi (Low Fidelity) is een artistieke beweging van muziek waarbij de geluidskwaliteit doelbewust wordt verlaagd of verminderd. Deze bijzondere creatie van muziek bestaat al tientallen jaren. De afwezigheid van geluid is bedoeld om producties te maken die normaal niet gemaakt kunnen worden, dus in plaats van ons veel te geven (volgens de standaard), is er een minimalisme in het spel om een ander geluid over te brengen.
Meer recentelijk is "lo-fi" een geadopteerde term geworden onder andere vormen van entertainment met hetzelfde doel. Allemaal onze Asias als geheel omvat dit ideaal.
Met dit in gedachten bestaat het geheel van het spel in de Memory World. Je hebt een schip om dit vreemde bestaansniveau af te leggen, een bezoek aan podia die meer anders worden dan de vorige. Deze wereld is onconventioneel maar niet moeilijk te doorkruisen.
Besturing is ook kaal; alles wat je kunt doen is springen en communiceren, maar er is niet veel gameplay nodig. Het doel is immers om Yuito te helpen bij het vinden van herinneringen aan zijn vader. Tijdens je reis ontmoet je af en toe een NPC die je in de juiste richting wijst, en je kunt eenvoudig verdergaan in het verhaal en er volledig van genieten - iets dat enorm wordt gewaardeerd.
Doelgericht plot
Terwijl het spel begint, maak je kennis met enkele belangrijke vragen, waarvan er één vraagt of je Aziatisch bent. Het spel gaat dan verder met het vragen van iets veel zwaarder: ben je welwillend tegenover Aziatische oorzaken? Deze en andere vragen worden tijdens de hele reis een rode draad.
Uiteindelijk zul je op verschillende momenten in zijn leven herinneringen opmerken aan de vader van Yuito. Je beseft dat hij fouten en tekortkomingen had zoals ieder ander mens. Dit begint als Yuito naar een nieuw gebied reist, spreekt tot sommige mensen, en krijgt een serieuze vraag of onderwerp om te overwegen - vragen over ras, identiteit en nationaliteit.
Ontwikkelaar Sean Han Tani koos, geloof ik, voor deze aanpak van "door de bewegingen gaan" om een gevoel van normaliteit over te brengen waar hij afwezig is. Time in the Memory World loopt parallel met het leven van zijn vader terwijl hij de 'American Dream' achtervolgde, wat (ik weet zeker dat je het met hem eens bent) op zichzelf heel surrealistisch kan zijn. Je hebt problemen van succes, het vinden van een persoonlijk evenwicht, en, de hel, zelfs herkennen wie je bent. We krijgen hiervan een gezond staaltje door het bizarre avontuur van Yuito.
Met de lo-fi-esthetiek in het achterhoofd, is het verhaal ook in staat gevoelens van eenzaamheid over te brengen. De game maakt gebruik van chatten met alleen tekst, gesprekken met anonieme figuren en lege zwarte ruimte (onder andere) om de toon te zetten. In combinatie met werelden die expansief en effectief leeg zijn, krijg je het gevoel van isolatie. De reis van Yuito, hoewel belangrijk, is behoorlijk weemoedig.
Doe-het-zelf muziek
Lo-fi muziek kan ook synoniem zijn met "doe-het-zelf" muziek. De productie houdt in dat deze muziek persoonlijk is gemaakt, vaak in een slaapkamer. Hier is het vrij letterlijk, aangezien Sean Han Tani zijn eigen spel scoorde.
De muziek en audio van Allemaal onze Asias is aantoonbaar het meest indrukwekkende aspect van de ervaring. Zoals ik eerder al zei, werelden zijn echt verbonden, en ze zijn echt sporadisch. Daartoe helpt de soundtrack om dat gevoel van verplaatsing prachtig te verdrijven.
Deze verplaatsing is te horen terwijl je door de witte tunnel reist, een gebied waar echoënde, subtiele tonen je bijna omhullen. Er is letterlijk niets dan jij en een pulserend klokkenspel in een leeg land. De vaardigheid van Tani met toonveranderingen is ook duidelijk als je je dieper in het spel begeeft. Een voorbeeld komt binnen in een bos waarin je een aantal natuurlijke geluiden hoort, vergezeld van een sombere elektronische melodie die zichzelf introduceert. Op andere momenten wordt je getrakteerd op een langzame pianomelodie, rijp met zachte geluidseffecten en basgitaar tijdens een bezoek aan een vermeend spookstadje.
Belangrijke scènes vinden plaats met de melodieën die bij de stemming passen. Ik geloof de audio niet van Allemaal onze Asias zou net zo effectief zijn als Sean niet zijn eigen muzikant was. Ik kan me alleen de tijd voorstellen die aan dit streven is besteed (laat staan het spel zelf). Zijn unieke positie als ontwikkelaar en muzikant zorgt voor een intimiteit op de soundtrack.
onvolkomenheden
Zoals met alle indiegames, zullen ze helaas worden bekeken. Simpel gezegd, Allemaal onze Asias'ontwerp en uitvoering zullen sommige spelers uitschakelen. Het spel kan als te raar worden beschouwd. Het kan ook alleen echt worden gewaardeerd wanneer het wordt gespeeld - video en afbeeldingen doen geen recht aan. Zoals de lo-fi esthetiek die het oproept, is het een verworven smaak die de meesten niet altijd waarderen voor wat het is. Geen van deze veronderstellingen betekent dat het een slechte titel is. Het is gewoon een spel dat niet voor iedereen is.
Last Loop
Wanneer Allemaal onze Asias kwam mijn tijdlijn tegen, ik was geïntrigeerd. Het presenteerde zich als een klein avontuur beïnvloed door een bepaald ontwerp ideaal. Sean Han Tani was in staat om een game te creëren die dit goed vastlegt. Het is een spel dat artistieke vrijheid vertegenwoordigt.
Het is deze vrijheid die het mogelijk maakt een aantal genres en gedachten te doorkruisen. Het is iets van een platformgame, het is visueel romanachtig, en het is ook heel erg een avonturengame. Deze verwevenheid van ideeën zorgt voor een algehele ervaring die diepgaand is en die binnen een paar uur kan worden genoten. Ik ben ervan overtuigd dat games als deze belangrijk zijn in het landschap van de videogame. Ze bieden een ander soort ervaring die plezierig verfrissend is. Ik zou het sterk aanbevelen.
Als je een fan bent van indiegames en / of adventure games, Allemaal onze Asias is beschikbaar via Steam en itch.io.
Onze beoordeling 8 Wanneer een game als All Our Asias een zware boodschap wil brengen, doet het dat met minimalisme en delicate esthetische keuzes. Beoordeeld op: PC What Our Ratings Mean