Amnesia & colon; Een machine voor varkens is een teleurstelling & lblck; bijgewerkt & rsqb;

Inhoud

• Het is niet.
• Mechanica gemaakt TDD
• Het is wat het is ... maar noem het niet iets anders.
• Ik denk dat ik gewoon opnieuw TDD ga spelen.
• Bijgewerkt overzicht (5-03-14):

Amnesia: A Machine for Pigs eerder deze maand vrijgegeven aan de hype van velen De donkere afdaling fans. De Chinese kamer, bekend om hun 'interactieve verhalen' in games, nam de ontwikkeling van dit 'vervolg' over en beweerde dat het een ware reis was 'naar waanzin, industrialisatie en de donkerste geheimen van de ziel'.

Het is niet.

Ik zal toegeven dat dit vervolg zich concentreert op een meer subtiele vorm van horror, en ik kan waarderen dat de schrikken weinig zijn - het is een veel engere, hersenkrakerige thriller en ik geniet ervan. Ik bekritiseer niet Een machine voor varkens op zijn angstfactor, of zijn verhaal.

In tegenstelling tot The Chinese Room's mening, zijn mechanica een vitale factor in deze serie. Het feit dat AMFP volledig mist hen is de deal breker.

De fans van De donkere afdaling zijn fans vanwege de mechanica die wordt gebruikt in combinatie met het verhaal. Wij zijn een loyale groep die kritisch zijn over Een machine voor varkens omdat, naar mijn mening, het zijn belofte niet nakwam.

TDD stond bekend om zijn open wereldgevoel, waar je zowat elke kamer kon verkennen en voorwerpen kon oppikken en manipuleren. U had een inventaris, u had een gezondheidsmeter en u had een mentaliteitsmeter.

AMFP heeft geen van deze dingen, en voelt als een opgeblazen versie van wat we weten. Ben ik van streek omdat het anders is? Nee. Ik ben overstuur omdat het beweerde één ding te zijn, terwijl het eigenlijk een lineaire greep is door een 'horror'-spel. Het is een interactief verhalenboek. Laten we eerlijk zijn.

Voor degenen onder u die niet hebben gespeeld, was de druk om in de grillen en genade van tondeldozen te staan ​​een monumentaal aspect van de omgeving. Te lang in de duisternis blijven, betekende dat Daniel gek zou worden - het zien van monsters had hetzelfde effect. Je lantaarn was niet elektrisch en duurde niet eeuwig. Het zou dimmen of zelfs helemaal uitgaan.

Mechanica gemaakt TDD

Deze 'mechanica ... duh!' maakte het verhaal dat fans kwijlden. De druk en de angst om te weten dat de duisternis, en alles wat er op de loer lag, slechts enkele seconden verwijderd was, bezorgde je zweethanden en maakte je bang te haasten, hoewel het gevoel van urgentie bijna overweldigend was. Je werd getroffen door een moeilijke keuze die duurde uur. TDD is zeker geen kort spel en het wordt nooit smaller of minder angstaanjagend.

Het vermogen om bijna te bewegen elk voorwerp in het spel, om in bijna elke kamer te gaan en onderzoek toegevoegd aan dit gevoel van grote, angstaanjagend gevaarlijke ruimte. Je zit in dit gigantische kasteel en er is heel weinig lineaire hulp. Je wordt geleid door hints die te vinden zijn aan de hand van aanwijzingen, notities en sporen van bloed. Dat is het zo'n beetje.

In AMFP kunt u geen enkele deur openen waar u niet doorheen mag. Dit vond ik lui. U kunt geen objecten oppikken die niet direct gerelateerd zijn aan uw taak. Nog een luie fout. Je lamp gaat voor altijd mee, je hebt geen idee in welke staat de protagonist mentaal is en er is geen indicator van angst anders dan af en toe wazig zien of hallucinatie. Je wordt door de neus geleid door puzzels, die gewoon niet moeilijk zijn.

Het is wat het is ... maar noem het niet iets anders.

Grafrover was een uitzonderlijke game waar ik dol op ben. Door zeer filmische filmscènes en quicktime-evenementen, word je door deze gruwelijke reis met Lara geleid en zie je hoe ze zich ontwikkelt als een personage.

Het sleutelwoord is hier kijk maar. AMFP is geen spel dat je speelt - het is een spel dat je speelt kijk maar.

Grafrover is leuk omdat we wisten waar het in ging. Het beweerde niet de opvolger te zijn van een game die dat wel is gemaakt van gameplay en bijna eindeloze opties.

Het feit dat Jessica Curry, regisseur en componist van AMFP zei ...

"Waarom was dat een probleem? Nou ... het was gewoon omdat, spellen, weet je, zou moeten hebben, mechanica. Duh!"

... In haar blog reageerde het reageren op kritiek dat ze niets had aangeraakt dat te maken had met een van de meest veelgeprezen horrorspellen met een tien-meter paal.

Haar commentaar is pretentieus, zelfingenomen en toont onwetendheid en arrogantie tegenover de opmerkingen van de fans van de serie. Storytelling is een essentieel onderdeel van een game, ja, maar in een serie die al bekend is en bekend staat om één belangrijk aspect (mechanica ... duh) ... om het uit te roeien, het spel te ontrafelen tot de blote botten en dan te klappen fans in het gezicht vragen om falen.

Een machine voor varkens ontving een score van 72/100 op Metacritic van 47 recensenten.

Dit is als een loopsimulator, geen horrorspel. - targz op Metacritic

The Dark Descent ontving een 85/100 van 44 recensenten.

Het zou beter zijn geweest als het gewoon een indiegame was, genaamd Machine voor varkens. - Joso2304 op Metacritic

Ik was teleurgesteld en altijd teleurgesteld in het eerste uur. Ik voel me op mijn gemak als ik tegen Jessica Curry zeg dat ze zichzelf moet overnemen en een beetje meer vertrouwd moet worden met nederigheid.

Ik geef The Chinese Room de eer voor het vertellen van verhalen, want daar zijn ze goed in, maar voor zover AMFP als een spel?

Ik denk dat ik gewoon opnieuw TDD ga spelen.

Bijgewerkt overzicht (5-03-14):

Deze update is al lang geleden, maar gezien mijn gebrek aan ... wel, interesse in de titel toen ik klaar was, ben ik er nooit in geslaagd om deze beoordeling te voltooien.

• aanschouwelijk, AMFP is fatsoenlijk. Het is absoluut niet next-gen beautiful, maar het is niet gemaakt voor next-gen. Alles verliep vlot, de beelden waren behoorlijk goed gemaakt en de bedieningselementen waren vrij vloeiend. Het was een beetje verwarrend om van mid-game over te schakelen van toetsenbord naar controller, dus ik zou aanraden om ermee te beginnen en er mee door te gaan. Dit was niets om over naar huis te schrijven, maar het was niet verschrikkelijk.
• Wat verhaal betreft, staat de Chinese kamer bekend om hun geschrift. En bravo voor hen - het verhaal, net als de graphics, was behoorlijk en ik vond het leuk genoeg. Het idee van de worsteling van de protagonist met zijn eigen psychologische problemen en fysiek met de machine was een interessant iets om naar te kijken. Ik heb het verhaal eigenlijk voor het grootste deel leuk gevonden.
• Al met al was de game ... goed. Mijn biefstuk blijft staan. De mechanica ontbraken, de puzzels waren vrij eenvoudig, en vaker liep ik rechtstreeks de varkensdemonen in zonder zelfs maar een terugval - sommigen zelfs afgeluisterd en recht onder me zouden staan ​​zonder me echt aan te vallen. Het voelde lineair aan en ik was me er pijnlijk van bewust. Ik voelde geen haast gevoel van angst, ik voelde me niet uitgedaagd ... het voelde bijna alsof ik een pop-upboek las. Ik geloof nog steeds dat het de drie sterren verdient die ik het gaf. Het was een goede ervaring, maar het was niet echt meeslepend en eerlijk, een paar dagen nadat ik het had voltooid, vergat ik het (uiteraard) helemaal.

Onze beoordeling 3 Ik zou geen $ 20 aan deze titel uitgeven.