Het debat over altijd-online vereisten gaat verder, en de maker van Oorlogswapens heeft besloten om zijn mening over het onderwerp in te luiden. "Technologie gaat niet verder door zich zorgen te maken over de scherpte," is zijn bewering.
Ik zou graag willen zeggen dat een vroege gebruiker van een nieuw stuk technologie waarschijnlijk een degelijke internetverbinding zal hebben. Ook, en ik heb dit al eerder gezegd, zou het verbinden van die navelstreng niet altijd een of andere krankzinnige vetpijp vereisen. Soms is alleen 3G misschien genoeg.
De edge case Bleszinksi beschouwt het probleem en de bron van de klachten die hij besprak met betrekking tot het recente vertrek van Adam Orth van Microsoft gerelateerd is als een speciale gelegenheid of gebeurtenis. Het nemen van een weekend in een hut in het bos is het voorbeeld dat hij geeft.
Ik denk dat zijn uitspraken kunnen worden samengevat met de laatste zin van het langere citaat hierboven. "Soms is 3G misschien genoeg." De veronderstelling is dan ook dat 3G de basis is waar de meeste mensen in de eerste wereldlanden opereren, en dat de mensen in steden en meer technologisch georiënteerde personen normaal bij 4G zitten.
Ik zou het leuk vinden om in die wereld te leven.
De trieste waarheid is dat high-speed internet niet zo universeel is als de meeste hoger-ups in de gaming-industrie lijken te denken. Volgens de New York Timesbijvoorbeeld, een vol derde van de Amerikanen betaalt thuis niet voor snel internet, maar kiest in plaats daarvan voor inbelverbindingen of volledig afhankelijk van telefoons en tablets, of gewoon helemaal geen internet.
Dat is een enorm aantal mensen dat zich automatisch uit elk bedrijfsmodel moet verwijderen door hen de edge-case te noemen. Het aantal is ook niet verantwoordelijk voor degenen die betalen voor high-speed internet, maar hebben beperkingen aan het bandbreedtegebruik of hebben alleen toegang voor beperkte perioden van de dag. Wanneer u begint met 33% verwijderd uit de vergelijking, resoneert elke nieuwe complicatie zwaarder.
Het klinkt alsof de meeste gaming-industrie niet denkt dat de mensen klagen over altijd-online problemen zijn mensen waar ze zich zorgen over moeten maken. Hoe kunnen ze online klagen?
Mijn reactie op deze veronderstelling is een zeer belangrijke vraag te stellen. In een economie waar de grootste gamingbedrijven en de consolemarkt zelf moeite hebben om winst te maken ... Wat als je het mis hebt? Wat gebeurt er als je altijd aanneemt dat online niet belangrijk is, dat mensen er gewoon "mee kunnen omgaan" en dat je het fout hebt?