Inhoud
- Digitale witjes voor de ziel
- Een troost voor mezelf
- ... HOMM? Ernstig?
- Waarom is dit geruststellend?
- Nostalgie
- Onderdompeling
- Ctrl-Z
- Betrokkenheid (of gebrek daaraan)
- Wat is jouw troostspel?
Videogames zijn veel dingen. Uitdagend, leuk, verbluffend, frustrerend, teleurstellend ... Maar ze kunnen ook geruststellend zijn. Of het nu gaat om de roze gloed van nostalgie of het escapisme dat alleen pixels kan bieden, bijna iedereen heeft minstens één spel waar ze een tijdje naartoe gaan.
Digitale witjes voor de ziel
Schrijvers bij USgamer lijken zich te concentreren op nostalgie voor hun troostspellen (hoewel hun bewering dat World of Warcraft werd uitgebracht in 1984 zou het misschien iets te ver voeren). Bij The Guardian leunen ze zwaar op de heldere en over het algemeen gezonde wereld van Nintendo voor een oppepper. En YouTuber Pushing Up Roses zegt dat De Sims 4 is haar favoriete spel als ze wat perspectief op het leven nodig heeft; een sessie van microbeheffende badinebezoeken zorgt ervoor dat ze zich behoorlijk chill voelt met de wereld.
Een troost voor mezelf
Tot mijn recente aanval van chronische ziekte. Ik had met de meeste bovenstaande suggesties ingestemd voor troostspellen. Maar dan, na een slaperige zitting van Animal Crossing waar ik per ongeluk al mijn gereedschap verkocht en toen de woede van Resetti onder ogen moest zien toen ik ragequit, besefte ik dat ik iets meer rustiger moest dan trillen en vissen.
Dus wat is mijn troostspel? Ik was verrast om te ontdekken dat het zo is Heroes of Might and Magic (HOMM).
... HOMM? Ernstig?
Ja, ik weet het, toch? HOMM is een turn-based strategiespel. Ridders, duivels, orks, draken, engelen, noem maar op.Als het een cliché-fantasie is, is HOMM er helemaal bij. Het zijn vrij standaard dingen - bouw je leger, sla je vijanden neer, pak je groezelige munten op elk item, bouw een stapel goud voordat de AI het doet.
HOMM heeft een breed scala aan campagnes en kaarten om te spelen, maar 90% van de tijd kunt u één enkele strategie gebruiken om te winnen (dood alles wat beweegt, leg alles vast wat niet). Ik ben ook niet erg goed in de wedstrijd. Ik ben een ingeburgerde ontdekkingsreiziger en zal vaak ronddwalen op de kaart om alle hoeken en gaten te bekijken (vooral als er water is, ik hou echt van wat zeilen) en terug te keren naar het echte verhaal maanden later in de speeltijd, alleen om te vinden dat zelfs het meest onschadelijke neutrale leger me nu overweldigt en ik ben gedoemd te mislukken.
Waarom is dit geruststellend?
Ik weet niet precies waarom ik het vind Heroes of Might en Magic VI het digitale equivalent van een doona en een kopje thee. Maar er zijn enkele gedachten:
Nostalgie
Ik speel HOMM sinds de derde editie, eind jaren negentig. Het roept herinneringen op aan een tijd waarin ik de hele dag lang spelletjes kon spelen zonder me schuldig te voelen.
Onderdompeling
Deze spellen zijn mooi voor zowel het oog als het oor, en dat zijn ze altijd geweest. De soundtracks zijn verbluffend (ik bezit de meeste van hen alleen voor het plezier van luisteren) en de graphics zijn altijd liefdevol representatief geweest voor de HOMM-wereld, zelfs als ze niet revolutionair zijn. Samen zorgen het geluid en de beelden voor een boeiende wereld, zelfs als het verhaal in de war raakt en je zwavel blijft opraken.
Ctrl-Z
Ik ben dol op de uiterste repercussievrije aard van HOMM wanneer ik me onder het weer voel. Met de game kun je op elk gewenst moment tijdens je beurt opslaan en automatisch opslaan aan het begin van je laatste tien beurten. Heeft u een tactische fout gemaakt? Laad een save! Je held stierf een vreselijke, vreselijke dood? Laad een save! Het is zo eenvoudig om te spelen als elke beslissing die u neemt een optie voor ongedaan maken heeft.
Betrokkenheid (of gebrek daaraan)
Ik kan zo geabsorbeerd of zo afgeleid spelen als ik wil. Als ik eindelijk over de soundtrack heen ben, kan ik op een podcast meppen en daarnaar luisteren terwijl ik campaiging. Of ik kan me vervelen en een dutje gaan doen in het midden van de strijd. Beide opties zijn behoorlijk rampzalig als je zoiets speelt Minecraft, Ik heb geleerd.
De combinatie van mooi, gemakkelijk te spelen en schuldvrij combineren tot een draaikolk van ontspanning en afleiding die me bijna elke onaangename dag kan bezorgen. Maar HOMM 6 is zelf geen erg goed spel. Maar misschien is dat ook een deel van de vergelijking? We kunnen samen zitten en genieten van elkaars genrale rotzooi.
Wat is jouw troostspel?
Ik ben benieuwd wat de comfortspellen van andere mensen zijn. Is het iets helders en vrolijks als een Nintendo-apparaat? Of een volledig storende vinger-twitch FPS? Of is het iets doms en hersenvrij zoals HOMM?