Inhoud
Horror-visuele romans zijn een beetje een guilty pleasure van mij - ik heb er in de loop der jaren verschillende gespeeld en genoten van het genre, maar er zijn niet veel situaties waarin ik zal zeggen dat ik deze spellen speel.
De meeste mensen hebben geen idee dat ze in de eerste plaats zelfs iets zijn, en als je eenmaal hebt uitgelegd wat ze zijn, krijg je vaak een verward uiterlijk. Waarom niet gewoon een boek lezen?
Om duidelijk te zijn, Death Mark is niet echt een visuele roman. Hoewel u een groot deel van uw in-game tijdmeting besteedt, moet u de omgevingen ook handmatig onderzoeken zoals u in een dungeon-crawler zou doen. In plaats van vechten, zoek je naar aanwijzingen over de oorsprong van antagonistische geesten en hoe je ze kunt verslaan.
Als u eenmaal de gereedschappen of informatie hebt verzameld die u nodig heeft, kunt u de geesten dan rechtstreeks tegemoet treden. In dit geval is dit echt een horroravonturenspel.
Deze stroom van gameplay is heel anders dan genrestapels Lijk of een van de anderen die we het geluk hebben gehad om in het Engels te zien van de PSP tot nu. Het is wat maakt Death Mark onderscheidt zich als een inleidende titel voor het horror VN / adventure-genre, omdat het echte gameplay heeft, zelfs als het voornamelijk van het ene scherm naar het andere schuifelt, en een zaklamp rond beweegt.
De markering verwijderen
Ik zal hier afzien van het laten vallen van echte spoilers, dus maak je geen zorgen.
Het hoofdpersonage van Death Mark moet de oorsprong onderzoeken van een mysterieus merkteken dat op zijn arm is verschenen; handig is er een flinke dosis geheugenverlies bij betrokken.
Het is een eenvoudig uitgangspunt dat zichzelf voorspelt op voorspelbare manieren van het begin tot het einde van het spel, maar dat betekent niet dat de speler niet meer kan. Je zult veel meer onderzoeken dan alleen je merk, dat is zeker.
Elk van de hoofdstukken van het spel voert je uit met het onderzoeken en pacificeren van specifieke geesten, elk met zijn eigen motivatie om je vast te klampen aan dit leven. De achtergrondverhalen van de geesten zelf zijn waarschijnlijk het meest interessante deel van het spel voor mij. Ze hebben precies genoeg details om de lezer binnen te halen, maar ze laten genoeg weg om de andere hersenpan de lege plekken te laten opvullen en iets beters te maken dan het spel zou kunnen.
Ik begon meer te voelen voor de geesten op de een of andere manier, veel meer dan enig ander merk dat ik tegenkwam, met een geest die ik bijzonder verafschuwde.
Onderzoeken zelf spelen de helft als een dungeon-crawler en half als een adventure-game. Je gaat van scherm naar scherm op zoek naar aanwijzingen en items die je kunt gebruiken om de geest te pacificeren zodra je hem vindt. En maak je geen zorgen, de game gooit je niet in pacificatie voordat je er klaar voor bent.
Op zoek naar aanwijzingen en items moet je je zaklamp handmatig rond het gebied bewegen op zoek naar iets dat in het oog springt. In tegenstelling tot klassieke avonturenspellen, alles wat u kunt communiceren met sparkles. Dit betekent dat u uw zaklamp niet hoeft te draaien en de bevestigingsknop niet hoeft te gebruiken. Het is een enorm pluspunt voor dit spel, omdat je dingen blindelings zou moeten testen Death Mark terug een beetje te veel om aan te bevelen.
Een andere cue nemen uit het genre van de dungeoncrawler, pacificatie in Death Mark is meer een actieve aangelegenheid dan je zou verwachten.
Terwijl je een gebied verkent en een geest onderzoekt, kom je aanwijzingen tegen hoe je het kunt bestrijden. Dit is het enige deel van het spel dat enige logische gedachte vereist - hoewel je sommige items moet gebruiken om te communiceren met de omgeving, zijn die gevallen over het algemeen eenvoudig genoeg om erachter te komen.
Tegenopkomen en de boze geesten van het spel op de juiste manier pacificeren, moet je de volgorde bepalen die je nodig hebt om individuele of combinaties van items te gebruiken in turn-based "gevechten". Je zult een ton insta-sterfgevallen en do-overs tegenkomen als je geen aandacht schenkt aan de aanwijzingen die je tegenkomt.
Stilzuigende geesten zijn niet het enige dat je naar een snelle dood zal leiden. Antwoord fout tijdens een van de vele Live of Die-reeksen van de game, en u zult de reeks vanaf het begin moeten starten. Voor jou als speler zijn dit eenvoudig meerkeuzevragen.
De Live of Die sequenties zijn gemakkelijk mijn minst favoriete deel van Death Mark. Je gebruikt Spirit Power (HP) in deze sequenties, die leeg is als je de tijd neemt om de vragen te beantwoorden.
Ondanks het feit dat je je Spirit Power kunt versterken, doden de meeste slechte antwoorden in Live or Die je simpelweg in plaats van je Spirit Power af te tappen. Je Geestkracht wordt ook niet gebruikt voor pacificatie. Het wordt alleen gebruikt voor Live of Matrijs, en meestal alleen gebruikt als een timer, en dat is allemaal een beetje teleurstellend.
Elk van de hoofdstukken van het spel heeft ook een goed of slecht einde, afhankelijk van hoe je de geest hebt afgesloten. Wat betreft dat wat van invloed is, dat is aan jou om uit te zoeken.
Presentatie
Presentatie betekent nog meer in horrorspellen en films dan in andere genres (citeer me hier niet over), dus hoe goed doet Death Mark presenteren zichzelf?
De eerste is de kunststijl van het spel; als je op mij lijkt, was je waarschijnlijk aangetrokken door de cover en werd je nog meer verleid door de algehele kunststijl. Er zijn niet veel CG's (stilstaande beelden), maar die wel aanwezig zijn, zijn meestal erg goed getekend en gedetailleerd.
Je krijgt in sommige CG's goede blikken naar de geesten, en sommige zijn gewoon fanservice. Als je dit genre eerder hebt gespeeld, weet je wat de oefening is.
De grafische stijl van het spel is perfect geschikt en de omgevingen zijn zeer goed getekend, hoewel ik wou dat er binnen elk gebied een beetje meer variatie was. Elke keer dat ik merkte dat sommige schermen in een gebied in wezen hetzelfde waren, voelde ik een kleine steek van teleurstelling. Dezelfde foto met kleine veranderingen is een beetje te gebruikelijk voor een gebeurtenis naar mijn smaak.
Er is hier niet veel gedenkwaardig, maar de ambient of enge geluiden in de game klinken goed en doen het werk erg goed.
De vertaling is één ding waar ik echt overheen wil gaan, maar ik zal mezelf een beetje bedwingen.
Death MarkDe lokalisatie is vergelijkbaar met wat je zou verwachten van een PlayStation RPG-game aan het eind van de jaren 90, dat wil zeggen dat het vol zit met typefouten en vereenvoudigingen die het script geen goed doen.
Ik weet niet helemaal zeker hoeveel typefouten ik tijdens het spelen tegenkwam Death Mark, maar het was genoeg dat ik het actief opmerkte en het begon me halverwege echt lastig te vallen.
Dit is behoorlijk teleurstellend voor een spel dat je vooral leest.Het is niet alleen in dialoog dat je typefouten vindt, je komt ze ook tegen in beschrijvingen van items.
Misschien komt het door de manier waarop het spel is gebouwd, maar de dialoog in Death Mark stelt ook "hem" / "haar" in op "zij" en "zijn" / "van haar" op "hun" wanneer ze verwijzen naar uw partners of wat ze doen. Het is alsof het hele spel ongelooflijk onnatuurlijk is, ongeacht de partner.
De Japanse taal gebruikt niet vaak persoonlijke voornaamwoorden, dus het is heel goed mogelijk dat de dialoog van de speler in de Japanse versie voor beide partners in de overgrote meerderheid van de scenario's hetzelfde is. Dit zou verklaren waarom "zij" en "hun" de enige voornaamwoorden zijn die worden gebruikt bij het verwijzen naar partners, maar ik weet niet eens zeker of dat het geval is of dat het gewoon een luie lokalisatie is.
Ondanks zijn fouten, Death Mark is nog steeds een boeiend spel als je voor een beetje afgrijzen op de markt bent. Hoewel de lokalisatie te wensen overlaat, is het een van de weinige games in het genre horrormuziek-roman / -avontuur te vinden op de PlayStation 4 en Nintendo Switch.
Dit is een van de weinige games die ik tijdens het spelen een miljoen schermafbeeldingen heb genomen, gewoon om wat coole afbeeldingen aan mijn voorraad toe te voegen en de (spookachtige) goede tijden te onthouden.
Er zijn veel verrassingen te vinden die ik hier niet heb aangeraakt omdat het gewoon beter is om ze zelf te vinden. Het is beter om het spel je in zijn eigen tempo te laten voeren, in plaats van een paar keer te vertellen wat er op het menu staat.
ik zou aanraden Death Mark voor Japanse horrorfans en nieuwsgierige feesten, maar voor een lagere prijs. Het heeft alleen meer inhoud nodig om het aan te bevelen voor $ 50. Nog een hoofdstuk, beter schrijven, meer variatie, wat dan ook. Het heeft iets nodig om het gedenkwaardig te maken, iets dat het op dit moment niet heeft.
Pros
- Geweldige kunst
- Interessant verhaal waarvan je het einde wilt zien
- Uniek avonturengame in een dungeon-crawler
- Het uitzoeken van de strategie voor pacificatie van de geest kan behoorlijk bevredigend zijn
Cons
- Niet de beste lokalisatie in het blok
- Onvergetelijke locaties en personages
- Een groot deel van de tekst zorgt ervoor dat je op het scrollen wacht in plaats van op X (PS4) of A (Switch) te drukken om het allemaal tegelijk weer te geven, waardoor het spel langer is dan het moet zijn
Je kunt pakken Death Mark op de PlayStation 4, Nintendo Switch of de PlayStation Vita.
Onze beoordeling 6 Death Mark zal veteranen van het Japanse horroravontuur niet verbazen, maar het is een prima instappunt voor nieuwkomers in het genre. Beoordeeld op: Playstation 4 What Our Ratings Mean