Toen ik voor het eerst begon te spelen GELOOF, Ik kon niet begrijpen wat het was dat de game zo verontrustend maakte. De sombere muziek en vervormde tekst-naar-spraak-stemmen waren er absoluut deel van, maar dat zijn natuurlijk dingen die ik eerder in andere horrorspellen had gezien. Dus wat was het dat mijn ogen op het scherm hield, niet in staat om weg te kijken?
Nou ja, heel veel dingen.
In GELOOF, je speelt als een priester die terugkeert naar het huis waar een exorcisme, een jaar eerder, vreselijk mis ging. Het is aan jou om de bossen rondom het huis in zijn rustige staat te herstellen - en af te maken met wat je bent begonnen. Het is een verontrustende ervaring die urenlang onder je huid blijft hangen als je klaar bent.
In essentie, GELOOF is een pixel-art horrorspel geproduceerd door Airdorf Games, en het is angstaanjagend ondanks zijn uiterlijk. In een tijd waarin de meeste horrorspellen streven naar realistische grafische afbeeldingen die je verrassen met jump-scares, GELOOF's Atari-geïnspireerde gameplay is een verademing.
De beperkte gameplay-mechanica voegen een gevoel van hulpeloosheid toe aan alles wat je doet, iets dat moeilijk te recreëren is in moderne horrorspellen. Er is geen sprinten of rennen in deze game, en er is geen manier om je te verbergen voor de gruwelen die achter je aan zitten. Met een kruis als je enige wapen moet je met een slakkengang op de kaart navigeren, op zoek naar aanwijzingen om je te helpen het verhaal samen te voegen.
Terwijl ik door het bos dwaalde voor het werk van mijn held, was ik voortdurend nerveus, op zoek naar mijn lafhartige achtervolger, iemand die op elk moment kon verschijnen, vanuit elke richting. En om de zaken op te voeren, werd het gevoel erger toen ik bij de rand van het scherm kwam (net toen ik dacht dat ik het levend had gemaakt), want dan zou de vijand het ergst zijn.
Dingen werden stressuzer gemaakt door de eenvoudige pixelstijl van het spel, wat vaak resulteerde in een interessante - en mogelijk frustrerende? - moeilijkheidsgraad. Ik merkte dat ik naar alles liep dat mijn aandacht trok en mijn kruis erop hield, in de hoop dat het een effect zou hebben, allemaal met gemengde resultaten. Gelukkig, als je het huis daadwerkelijk betreedt, worden de nootpunten in een andere kleur gemarkeerd, waardoor ze gemakkelijk te onderscheiden zijn van oninteressante landschappen.
De ontwikkelaar breekt de monotonie af met opvallende en verontrustende rotoscopische tussenfilmpjes, die na een uur lang in een helder pixellandschap te hebben gespeeld, buitengewoon schokkend zijn. Dit realisme verschilt van het fotorealisme dat tegenwoordig in AAA-titels wordt gebruikt: wat het zo opvallend maakt, is het contrast tussen het en de rest van de spelstijl, niet de werkelijke kwaliteit van de graphics zelf.
Al met al het hele GELOOF ervaring is slechts twee uur lang, maar het laat een blijvende indruk achter. Er zijn vijf mogelijke eindes, die elk een nieuw licht op de situatie in kwestie werpen. Sommigen stellen je de motivaties en keuzes van het hoofdpersonage ter discussie, sommigen laten je achter met een slechte smaak in je mond, maar slechts één is het echte einde. Elk geeft je meer inzicht in het verhaal en de ontwikkelaar laat het aan de speler over om zelf te beslissen wat de waarheid is.
Als iemand die horrorspelletjes beschouwt als niet echt hun kopje thee, GELOOF liet me aangenaam verrast. Als je op zoek bent naar iets om die horror jeukende dit Halloween-seizoen, GELOOF is nodig. Alfred Hitchcock zei ooit: "Er is geen angst in de knal, alleen in afwachting ervan,' een concept GELOOF absoluut nagels. De echt griezelige sfeer en de aangrijpende plot zorgen ervoor dat je meer wilt.
Je kunt kopen GELOOF hier!
Onze beoordeling 8 Een horrorgame op het Atari-tijdperk waar Hitchcock trots op zou zijn. Beoordeeld op: PC What Our Ratings Mean