Inhoud
Het klinkt misschien clichématig, maar zo nu en dan komt er een idee bij het gamen waar je naar kijkt en vraag je je af: "Waarom heeft niemand dit ooit eerder gedaan?"
Dat is de zin die ik had toen ik Polytron Corporation voor het eerst zag Fez - dat was ongeveer zes maanden geleden, toen een vriend het streamde vanaf zijn Xbox 360. Eerst dacht ik "primitief ogende 2-D-platformer" en geeuwde. Na de eerste vijf minuten was ik klaar om weg te kijken.
Toen veranderde mijn perspectief.
Een ander beeld
Fez uitgebracht op 1 mei voor pc via Steam, dus ik kreeg eindelijk de kans om het zelf te proberen. Ik denk niet dat het een misdaad is om "te bederven" Fez's kenmerkende monteur, dus hier is het: na dat korte openingsniveau, krijg je de mogelijkheid om je 2D-wereld in stappen van 90 graden te draaien, waardoor Gomez, het personage van een schattig-als-een-rompuff-hoofd, het vermogen heeft om manipuleer de ruimte om anders ontoegankelijke gebieden te bereiken.
Het is beter te zien dan uitgelegd, maar ik zal het toch proberen. Stelt u zich twee platforms voor, met een onmogelijke sprongafstand ertussen. In Fez, draai je eenvoudigweg je gezichtspunt zodat de twee naast elkaar staan en gewoon lopen of een klein sprongetje maken.
Als je op mij lijkt, vraag je jezelf af hoe de objecten in de gamewereld bestaan. Is het een 3D-wereld die voortdurend in een 2D-ruimte wordt afgebeeld? Is het een 2D-wereld met 3D-elementen? Oh, maar voor het vermogen om vrij te bewegen!
Fez is, soms, een terugkeer naar traditionele platformvorming. Tijdens het streamen van het spel zei een van mijn toeschouwers: "Iemand heeft vroeger veel Mario gespeeld." Je hebt nog steeds een exacte timing nodig voor je sprongen en de veranderende camerahoek - een element dat soms niet onder je controle staat - voegt eraan toe een extra moeilijkheidsgraad.
De sprongen zelf kunnen een beetje lastig zijn om te controleren, en je zult Gomez regelmatig naar zijn vroegtijdige dood kelderen. Gelukkig is er geen echte boete, omdat je je meteen terugtrekt naar je laatste veilige platform. Toch raad ik aan om een bedieningspaneel te gebruiken in plaats van het toetsenbord als je op een pc speelt.
Fez lijkt ook de juiste lengte te hebben. De nieuwigheid van de mechanica zal je aandacht een tijdje vasthouden, maar het lijkt erop dat een nieuwe draai op precies de juiste momenten wordt geïntroduceerd om te voorkomen dat de ervaring oudbakken wordt.
Mijn enige echte gameplay was de zwarte gaten, vierkanten van eindeloze leegte die willekeurig in levels verschijnen en Gomez in de vergetelheid zuigen. Als ze zich op een bijzonder onhandige plek bevinden, kun je eenvoudig een gebied verlaten en opnieuw betreden, in de hoop dat ze er de volgende keer niet zullen zijn, waardoor hun af en toe bestaan minder noodzakelijk wordt.
Meer te ontdekken
Het is de taak van Gomez om kubussen te verzamelen - wat natuurlijk ongehoord is in de 2D-wereld waar hij zijn avontuur begint. Deuren en poorten in de wereld leiden naar verschillende gebieden en afzonderlijke kamers. De meeste zijn toegankelijk zodra je ze ontdekt, maar voor een paar moet je een bepaald aantal kubussen hebben om toegang te krijgen.
De wereld zelf is heel open en zeer verkenbaar. In het eerste uur van de livestream van mijn vriend ontdekte hij een gebied dat ik pas rond mijn vijfde uur in de game vond. Je kunt gemakkelijk verdwalen, omdat het kaartscherm - eigenlijk slechts een weergave van de verschillende gebieden en hoe ze zijn gekoppeld - even wennen is.
En wat zou een platformer zonder verborgen gebieden en geheimen zijn? Fez heeft die ook. Sommige worden gemakkelijker ontdekt met behulp van aanwijzingen op schatkaarten, die je tijdens het spel kunt vinden. De kaarten kunnen moeilijk te begrijpen zijn, maar als het je lukt om hun betekenis te ontcijferen en de verborgen schat te vinden, is het een groot moment.
Polytron heeft goed werk geleverd door de wereld mysterieus te laten voelen en je een echt gevoel van ontdekking te geven terwijl je door de vele paden dwaalt. Je zult vaak het gevoel hebben dat je de oude ruïnes, verlaten steden en zelfs een verlaten steegje bent tegengekomen. Neem de tijd om na te denken over de hiërogliefen die je tegenkomt, gekrabbeld op de muren zoals oude rotsschilderingen en kijk of je een paar eigen verhalen niet kunt samenstellen.
Leuk voor de derde macht
Hoewel ik de game heb "afgemaakt" en de aftiteling heb gezien, wil ik toch blijven spelen Fez om alle kubussen, antikubussen, schatkaarten en andere geheimen te vinden. Dat is een zeldzaamheid, tenminste voor mij, want ik ben echt geen "100% completistisch persoon". In mijn gedachten is dat een bewijs van Fezde low-key innovatie en het prachtig simplistische ontwerp.
Ik heb ook het gevoel dat er nog mysteries zijn die nog moeten worden opgelost, en ik ben er zo door geboeid Fezde mix van gameplay en subtiel mysterie die ik voel om ze te ontrafelen. Kan ik erachter komen wat de mensen in die ene vreemde stad zeggen? Wat gebeurt er als ik alle vier artefacten verzamel? Wat is de deal met die geblokkeerde prestatie, Cryptographer, die de vereiste "Break the Code" heeft? Maken ze allemaal deel uit van dezelfde overkoepelende 'missie'? Mijn totale tijd tot "voltooiing" was zeven uur, maar ik heb het gevoel dat ik nog niet klaar ben, niet op een afstand.
Fez is $ 10 goed besteed, ondanks de relatief korte lengte van het spel. Als je van platformen houdt, maar op zoek bent naar iets nieuws, dan is het een goede keuze en als je op Steam zit, is dit een geweldig cadeau.
Wanneer krijgen we Gomez-knuffels?
Onze beoordeling 9 Fez neemt traditionele platformvorming en "verandert" het in iets nieuws