Last Stitch Goodnight Review - Een spel dat moet worden gestikt

Posted on
Schrijver: Joan Hall
Datum Van Creatie: 2 Januari 2021
Updatedatum: 6 Kunnen 2024
Anonim
Hotel Ever After – Ella’s Wish: The Movie (Subtitles)
Video: Hotel Ever After – Ella’s Wish: The Movie (Subtitles)

In Last Stitch Goodnight, een 2D-actie-avonturenspel ontwikkeld en gepubliceerd door Well Bred Rhino, je speelt als een naamloos personage dat is gekidnapt door een mysterieuze arts nadat hij je heeft doen herleven van bijna dood te zijn door een ongeluk. Deze arts voert onethische experimenten uit op zijn onwillige proefpersonen om een ​​onbekende reden, en het is uw doel om te ontsnappen aan het herenhuis van de dokter door nieuwe wapens en vaardigheden te verwerven.


Het eerste wat spelers kunnen opmerken Last Stitch Goodnight is de grafische stijl. Last Stitch Goodnight neemt een geanimeerde benadering in de richting van de grafische weergave, vergelijkbaar met veel andere low-budget indie-titels, maar het lijkt veel te veel op een gratis game die je in 2004 in je webbrowser zou hebben gespeeld. Natuurlijk, alleen omdat de graphics van een game zijn ondermaats betekent niet noodzakelijk dat de rest van het spel is. Last Stitch Goodnight is niet een van die spellen.

Na zijn visuele stijl zal de dialoog tussen personages en het eigenzinnige gevoel voor humor van de game zijn wat de meeste spelers waarnemen. Hoewel deze elementen verreweg het beste deel van de hele ervaring zijn, voelen ze zich zelfs dan meer gekunsteld dan andere indie-titels met humor. Wanneer elk personage praat via een tekstballon, spreken ze gemompte brabbeltaal, wat in eerste instantie onzinnig is, maar snel vervelend wordt.


De algemene gameplay van Last Stitch Goodnight is redelijk maar heeft enkele opmerkelijke tekortkomingen. Er zijn verschillende vaardigheden die je kunt behalen door bepaalde personages te ontmoeten die proberen je te helpen ontsnappen, inclusief de mogelijkheid om water te beklimmen, te laten vallen en te bevriezen. Afgezien van ijskoud water, moeten klimmen en springen acties zijn die beschikbaar zijn vanaf het begin of veel eerder dan ze zijn verkregen.

Tijdens het hardlopen, vertraagt ​​de snelheid van de speler automatisch tijdens het naar boven gaan, wat nogal overbodig is. De afname van de snelheid maakt het ook moeilijker om vaart te maken voor langere sprongen, waardoor springen van het ene naar het hogere platform of naar een beklimbaar oppervlak een schrijnende en frustrerende taak is. Dodging en klimmen zijn beide vreemd omdat elke actie twee knoppen tegelijkertijd gebruikt; als gevolg hiervan is het klimmen onnauwkeurig, en je kunt merken dat je ontwijkt als de actie niet nodig is - en meestal voelt het helemaal niet nodig.


De wapens en gereedschappen die spelers gebruiken variëren van een schroevendraaier tot een leidende pijp tot andere veelvoorkomende en niet zo veel voorkomende objecten. De wapens bieden enige variatie in bereik, maar doen niets om zichzelf uniek te laten voelen. Het proces om vijanden een tot drie keer te raken om ze te verslaan, wordt saai en saai tegen de tijd dat je bij het eerste opslagpunt komt, dat is slechts ongeveer 10 tot 15 minuten in.

Terwijl het vechten tegen vijanden vervelend kan worden, zijn enkele van de baasgevechten, hoewel eenvoudig, goed ontworpen en moet je wel nadenken over welk gereedschap het beste in elke situatie kan worden gebruikt. Deze functie is echter niet zo consistent als zou moeten zijn. Als alle eindbazen goed waren ontworpen, zou dit de spelers motiveren om verder te komen in de game ondanks de frustrerende en kieskeurige platformvorming,

Het verhaal, terwijl het een aantal tot nadenken stemmende concepten biedt, wordt minder aantrekkelijk als het spel doorgaat, het afronden van het spel en het overnemen met voelt als een veel belangrijkere taak dan aandacht schenken aan het verhaal of de dialoog in welke hoedanigheid dan ook. Het verhaal is niet verschrikkelijk, vooral in vergelijking met sommige titels met een hoger budget, maar de matte gameplay, vervelende dialoogaudio en geforceerde humor overschaduwen volledig wat de belangrijkste verfijningskwaliteit van het spel zou kunnen zijn.

De muziek van Last Stitch Goodnight is toepasselijk griezelig, hoewel het niets bijzonders is.De muziek is nog een andere overeenkomst met de gratis, browsergebaseerde Flash-games uit het verleden, en waarschijnlijk zul je je geen van de nummers herinneren vanwege het ongeïnspireerde spel.

Last Stitch Goodnight is een typische Indie Oproidvania-geïnspireerde platformgame, maar het doet niet veel om zich te onderscheiden tussen de concurrentie. Het voelt eerder aan bij een game in early access dan een volledige release. Vanwege de ernstige middelmatigheid en het gebrek aan inspiratie, kan het een acceptabele aanbeveling zijn voor de meest toegewijde fans van Indie Metroidvania-achtige games of voor degenen die snakken naar de browser-gebaseerde Flash-spellen van weleer, maar verder is het een spel dat misschien wel ook volledig worden overgeslagen.

Last Stitch Goodnight is via Steam en PlayStation 4 verkrijgbaar via de PlayStation Store.

Een recensie-exemplaar van de game is verstrekt door de uitgever.

Onze beoordeling 5 Well Bred Rhino's eigenzinnige avontuur biedt een interessant concept, maar valt stil bij de uitvoering. Beoordeeld op: Playstation 4 What Our Ratings Mean