Inhoud
- Metaforisch spreken
- Livin 'da Dream's verhaal leunt op armoede terwijl NBA 2K16's overlappende buitenkant smeekt om microtransactiedollars om Freq een betere speler te maken.
- Vooruit denken
Spike Lee's verkochte toevoeging aan NBA 2K16 is Livin 'da Dream, een verhaal dat over het eerste seizoen van de modus Mijn speler wordt gedrapeerd. Het is het conceptueel interessante 'spel binnen een spel', dat dan bezwijkt voor naïviteit en kracht.
Hoewel Lee's naam prominent is, Livin 'da Dream draagt slechts een schijntje van zijn perceptueel sociaal bewustzijn. Lee heeft de macht van basketbal onderzocht voor kansarmen in 1998 Hij heeft spel. Hier in NBA 2K16, Lee lijkt overweldigd door de overvloed aan restricties van het gekozen medium. Lee's identificerende werk - typisch commentaar op de huidige etnische sociale rollen - wordt overspoeld door dikke uiteenzettingen en scènes die los van elkaar lijken te staan. Tijdbeperkingen in de jaarlijkse sportontwikkeling lijken een groot aantal belangrijke gebeurtenissen te hebben achtergelaten die uit dit verhaal zijn verdwenen.
Wat overblijft, refereert aan kritische personagemomenten zonder context, ideeën zonder gewicht en beelden die onzichtbaar zijn. Rollenspel als getalenteerde High School-uitkijkpunt / NBA-vooruitblik Frequentievibraties - of Freq ("Freak") - Livin 'da Dream ontplooit een persoonlijk leven doordrenkt met verbindingen met een Harlem opvoeding. Weinig van de omstandigheden worden gezien, vrij gesproken, waardoor deze visuele media visueel blijven.
Metaforisch spreken
Lee put niet uit raciale ervaringen; hij tekent gruwelijke, zelfs hatelijke racistische vooroordelen ...Wat wel verschijnt, is iets dat inherent vals en oneerlijk is, doorbroken door raciale karikaturen. De witte teameigenaar voert een beschamende nabootsing van de straatcultuur uit, terwijl hij Bloomberg en aandelenmarkten bespreekt - een onvergeeflijk breed getrokken, zich niet bewuste 1% schurk die Freq pauze veroordeelt van zijn door projecten gesloten broederschap met zijn jeugdvriend Vic. Lee put niet uit raciale ervaringen; hij tekent gruwelijke, zelfs hatelijke racistische vooroordelen op basis van de eerlijke ontevredenheid van Amerika met inkomensongelijkheid. Lee's contrast van het leven in de projecten tot een kantoorruimte van meerdere miljoenen dollar voelt dus vals.
Livin 'da Dream's verhaal leunt op armoede terwijl NBA 2K16's overlappende buitenkant smeekt om microtransactiedollars om Freq een betere speler te maken.
De dichotomie is grof, meer dan het is geweest NBA 2K's voorgaande jaren. Zoals Livin 'da Dream het narcisme rijk aan rijkdom, het gaat om financieel voordelige functies.
Geld maakt de speler letterlijk, contextuele hypocrisie lijkt te onmogelijk om echt te zijn. Betaal niet, en Freqs langzame nivellering maakt hem tot een rolspeler. Zijn nummers zullen verzakken onder die van startposities, ook al bouwt Dialoog Freq op naar supersterrenstatus. Op zes punten een wedstrijd verdient Freq een deal voor een dure dollar. Het is nauwelijks een verstandige context.
Het idee binnen is nieuw. Kevin Harlan en de commentating crew hanteren een aantal achtergrond exposities tijdens gespeelde games - een sportfilm cliché, dat hier de gameplay integreert. Hoe vaak ze fouten opsporen en focussen op Freq is vreemd. Toch is dit een betere uitvoering dan tekens die persoonlijke familiegeschiedenis naar elkaar verspelen, de eeuwige voorkeursmethode in niet-interactieve segmenten.
Vooruit denken
Als sportsimulaties dringend behoefte hebben aan het vernieuwen van een functie, kan het potentieel in een verhaal voor één speler een oplossing zijn. De voorspelbare kracht van sportbioscoop die beschikbaar is imiteren of verslaan Hoosiers, Wonderof Rudy zou subliem zijn. Moed om sport op de juiste manier te gebruiken als metafoor voor het leven - Onthoud de Titanen - zou het genre geloofwaardigheid verlenen buiten de gesloten sim-gemeenschap.
Livin 'da Dream is het niet, maar deze vorm van narratief proberen, in tegenstelling tot 'levenssims', kan op de lange termijn goed zijn.
NBA 2K legt momenten van sport onvoorspelbaarheid evenals van Sony's MLB: The Show.Zeker, NBA 2K16 is uitgegroeid tot een interactieve basketbal-dreamscape waarvan de functies zo breed zijn dat er weinig anders te ontdekken valt. Presentatiewerk is het beste in genre. Betere natuurkunde in 2015 vergroot het bewegingspotentieel van on-the-ball. Aandacht voor minutiae is geweldig. NBA 2K legt momenten van sport onvoorspelbaarheid evenals van Sony's MLB: The Show. Lastige vuistslagen bij de vrije-worplijn, menigten die afleidende gezichtsuitsparingen zwaaien, wilde losse balpartijen, individuele spelerbewegingen; NBA 2K16 mist weinig. Het tweestrijd voor "best of" monikers als EA's NHL begint in hun rangen te kruipen.
Dan NBA 2K's woedende, turbulente serverstatus fungeert als een herinnering aan hoe alles onvolmaakt is, verergerd wanneer Livin 'da Dream kan onbespeelbaar worden gemaakt wanneer servers uitvallen.
Het is een cyclische fout die 2K nooit heeft aangepakt tijdens het bouwen op hun met functies gevulde kern. Nu is er een verhaal dat kan soms gespeeld worden op basis van de grillen van technologie. Erger nog, de oplossing is een kwestie van het loslaten van de virtuele microtransactie. NBA 2K is volhardend over het opslaan van digitale dollars-serverkant. Het is absurd, en het toont een ironische zwakheid aan de allegorie van Spike Lee. Geld wint altijd.
Onze beoordeling 7 NBA 2K16 probeert iets nieuws - een volledig sportverhaal van Spike Lee - maar wordt verpletterd door serverstoringen en een gebrek aan ontwikkeling. Beoordeeld op: Playstation 4 What Our Ratings Mean