Vanaf mijn eerste spel van Settlers of Catan met een Duits gezin terwijl ze in Ethiopië woonden voor de informele wedstrijden van Munchkin met vrienden van de middelbare school was ik verslaafd aan een tafelblad. Ik ontving mijn diploma uit een klein stadje buiten Austin, TX en verhuisde drie uur naar het noorden naar Fort Worth, Texas om een hbo-opleiding te volgen. Ik wilde een gemeenschap van gelijkgestemde bordspelers vinden om het werpen met dobbelstenen en het koninkrijk te delen.
Na wat zoeken via forums vond ik een kleine groep die bij een lokaal koffiehuis ontmoette. Ik kwam opdagen met anticipatie en angst. Zouden deze mensen spellen spelen waarvan ik zou genieten? Hebben ze gespeeld om plezier te hebben, niet alleen om de concurrentie te verslaan? Niagara, wat ik nog nooit eerder had gespeeld, was de eerste game die we uitriepen. De game en de kleine groep rond het waren geweldig! Wie zou kunnen geloven dat dit zo goed zou kunnen beginnen? Ken en Gail, de oprichters van de groep, hielden de avond aan het rollen met een grote verscheidenheid aan titels, die allemaal nieuw voor mij waren. Na een afsluitende wedstrijd van Himmelsstürmer, het ballonrace-spel, ik wist dat ik mijn publiek had gevonden.
Nu, acht jaar later, woon ik in Boston en volg een andere opleiding en deel mijn liefde voor bordspel met mijn kamergenoten en vrienden. Thuis, Ken en Gail zijn met elkaar getrouwd en hebben twee andere game-groepen afgesplitst. Hoewel ik ver van huis ben, weet ik dat ik tijdens de zomer- en winterpauzes terug kan keren naar Texas en met mijn oude vrienden kan meedoen voor een episch weekend gamen.
Afbeelding met dank aan: jchapiewsky