Inhoud
- De personages: wie ben ik? Waarom ben ik hier?
- De gameplay: is niet bang om te sterven
- Overtuigend ...
Om te zeggen dat het origineel LEGO Marvel Super Heroes spel was een succes is als het beschrijven van het zinken van de Titanic als "het raken van een ruw stuk." En om te zeggen dat fans hebben uitgekeken naar een tweede spel zou met een vergelijkbare mate van understatement werken.
De eerste LMSH game kwam uit op een moment dat de movieverse echt begon snelheid te winnen. Fase één was net aan het inpakken, Joss Whedon's De Wrekers was net het jaar ervoor uitgekomen om lovende recensies te geven, en mensen stonden hoog op het idee om meer te krijgen. General Marvel goodwill terzijde, de films gaven gamemakers een ongelofelijk rijke ader van karakter en verhaallijnmateriaal waaruit ze konden putten. Als een ander voordeel creëerden ze een geheel nieuw publiek waarop ze alle charme en eigenzinnigheid konden ontketenen LEGO.
Het is geen toeval dat elke keer dat je een succes hebt, er iets van gelijke kwaliteit is om het paar jaar later te volgen - in games zoals in Hollywood en populaire fictie. Het idee is dat als het werkt, waarom zou het breken?
En dat soort filosofie klopt wel ... voor een tijdje.
LEGO games hebben al meer dan 10 jaar een vrij gelijkaardig formaat (als je doorgaat met het uitbrengen van een hit LEGO Star Wars terug in 2005 ter referentie), met een charmante mix van moedig gekleurde werelden, leuke personages, eenvoudige puzzels en de vrolijke vernietiging van alles wat in zicht is.
LEGO Marvel Super Heroes 2 kan die formule uiteindelijk bijna tot op het punt van middelmatigheid rekken.
De personages: wie ben ik? Waarom ben ik hier?
Het is een beetje een tweesnijdend zwaard om een game uit te zetten met een enorme cast - wat LEGO Marvel Super Heroes 2 heeft alleen al meer dan 200 tekens in het basisspel, met meer beloofd om te volgen in aankomende uitbreidingspakketten.
Het is meteen een verkoopargument dat zoveel personages bevat als je kunt bedenken in deze game en tegelijkertijd iets van een verantwoordelijkheid.
Mensen hebben favorieten. Ze naar het feest brengen is een ongelooflijk coole trekking, vooral als ze niet echt de canonieke headliners zijn in hun specifieke universums. Maar als hun hele doel om daar te zijn eenvoudig is daar zijn, dan begint het te voelen dat ze er zijn om de ruimte in de doos in te vullen.
Neem Gamora als voorbeeld van een vroege game: ze is net zo pittig als een LEGO zoals ze is Guardians, haar skillset voelt fris en een beetje anders aan dan haar uiterlijk in de eerste game, en ze is nog steeds net zo onwaarschijnlijk om Drax 'belachelijkheid te verdragen. Maar wat de gameplay en het puzzelen betreft, ze kon eerlijk helemaal zijn verdwenen en je zou het nooit gemerkt hebben.
Toegegeven, ze is een beetje leuker als je haar in close-action-gevechten gooit en haar tegen je vrienden in de Multiplayer Battle Arena zet, maar voor het grootste deel trek je haar echt alleen uit tijdens het queeste of rondlopen in de open wereld als je vindt haar echt leuk en / of je hebt een kleintje dat co-op speelt met jou die gewoon iemand wil om dozen in te slaan terwijl je bezig bent met het voltooien van puzzels.
Gelukkig heb je nog steeds veel personages die de algemene cookie-bitterheid overstijgen. Deze krijgen op zijn minst een paar pakkende oneliners, hebben veel persoonlijkheid en / of zijn degenen met de speciale vaardigheden die uniek zijn om puzzels op te lossen (of gewoon heel hard rennen en vliegen).
De gameplay: is niet bang om te sterven
LMSH2 brengt een paar nieuwe updates naar de tafel - namelijk een gereviseerd personageaanpassingsprogramma waarmee je in wezen elk deel van het minifig kunt kiezen en ook de mogelijkheden die het kan gebruiken (mits je alle beschikbare aanpassingen tijdens het spelen ontgrendelt). Maar het vlees en de aardappelen van de gameplay blijven hetzelfde - punch, punch, smash.
Je moet kleine puzzels oplossen om het verhaal vooruit te helpen, meestal door te slaan, te slaan, iets te slaan dat genoeg is om op een nieuwe en andere manier weer op te bouwen. Maar je moet ook wisselen tussen personages om verschillende speciale vaardigheden te gebruiken om verder te gaan.
Het kan een beetje vreemd zijn om naar het personage te wisselen dat je wilt. Waarschijnlijk zul je op een gegeven moment een paar keer wisselen tussen twee personages voordat je uiteindelijk overgaat naar degene die je echt wilt, plus je hebt meer dan één knop die een ruil kan initiëren. Dit is niet echt een nieuw probleem, maar het kan een ergernis zijn, terwijl je wisselt tussen personages en degene die je bent kwijtgeraakt, in de tussentijd het doel afgewandeld heeft.
Besturing voor de personages zelf is behoorlijk intuïtief en eenvoudig. Alle personages die kunnen vliegen (of rondzweven op webben) kunnen verticaal worden bediend met de rechter joystick, terwijl beweging en acties de linkerjoystick en de rechterknop vereisen. Instructies op het scherm adviseren je heel bewonderenswaardig als je een puzzelvolgorde moet starten; je moet echter onthouden dat een lang drukken op dezelfde knop je personage iets anders doet laten doen (bijvoorbeeld een bom gooien, boogy naar een of andere cassettebandmuziek, enz.).
(Notitie: Hoewel deze instructies op het scherm voor de console vanzelf spreken, lijkt de poort naar pc op Steam enkele gevallen te hebben waarin de instructies niet perfect zijn vertaald. Bijvoorbeeld, in gevallen waarin een karakter de joystick in een bepaalde richting moet kunnen draaien, wil het Steam-spel dat u op dezelfde manier dupliceert met uw bedieningstoetsen, of het vraagt u om "op de X-toets te drukken." Dit heeft geen invloed op de beoordeling voor deze beoordeling, maar het is zeker iets om te onthouden voor spelers die op pc willen spelen.)
Het kan echter een beetje moeilijk zijn om je aanvallen te richten - je zult zeker merken dat je per ongeluk je medeambtenaren (af en toe stukjes!) Per ongeluk slaat en schopt als je op zoek bent naar een smashdown op een baas of een breekbare speler.
Niet dat hier consequenties aan verbonden zijn. Je vrienden komen terug. En als je sterft, jij ook.
In de grote traditie van LEGO gameplay, stervende heeft geen gevolgen. Natuurlijk kun je een paar hengsten laten vallen, maar je antwoordt bijna onmiddellijk daarna, klaar om ze allemaal weer op te pakken (en hoe moeilijk zijn de hengsten in deze game hoe dan ook te vinden?).
En dat is oke! Het is een integraal, frustratievrij deel van het spelen van een spel dat net zo ideaal is voor kinderen als voor volwassenen, vooral als je als ouder-kind-tagteam speelt.
Het helpt zeker om enkele van de andere frustraties van het uitzoeken van de puzzels te verminderen - niet zozeer omdat de puzzels zo moeilijk te voltooien zijn ... dat zijn ze niet. Er is bijna altijd een duidelijke oplossing voor wat deze deur of dat apparaat zal openen ... het is gewoon niet altijd meteen duidelijk wanneer alle stukken al op hun plaats zitten.
(Het ziet er bijvoorbeeld naar uit dat het het schild van Cap op precies de juiste plaats afketst, maar het weigert de sprong af te maken, hoewel het lijkt alsof het pad vrij is. Je moet gaan rondneuzen in de blokken aan de rechterkant om zeker te zijn dat het echt is.)
U weet dat het waarschijnlijk een ongelooflijk eenvoudig antwoord is op het probleem - u ziet het gewoon niet. (Ik geef toe dat het bovenstaande me nogal wat mopperende knopjes veroorzaakte om te zien of ik gewoon de vierkante knop op de verkeerde manier indrukte.)
Overtuigend ...
Nog steeds veel plezier en de moeite waard om te spelen! Als je een completist bent in hart en nieren en op zoek bent naar 100% van deze game, vind je een goede 200 uur of meer speeltijd begraven in alle side-quests, herhalingen met verschillende personages en jaagt op rode bakstenen. Als je met een vriend speelt, nog beter! Veel van de achtervolgingsscènes en co-op vechtscènes zijn ontworpen met vergelijkbare krachtensets, zodat niemand achterblijft om te kijken of je hem kunt helpen.
Deze game put uit honderden verschillende verhalen en maakt vrolijke, luchtige plezier van allemaal. Het heeft een nieuwere, niet-lineaire benadering van het zoeken gekregen (geschikt voor een tijdrovend, tijdverdraaiend spel), en de charme van LEGO-heid is nog niet helemaal versleten ... maar de gameplay, na zoveel herhalingen zonder veel variatie, begint te dragen.
(Notitie: Voor transparantie is een recensie-exemplaar van deze game beschikbaar gesteld op PS4 van WB.)
Onze beoordeling 7 Of je nu een kind of een volwassene bent, LEGO Marvel Super Heroes 2 is een leuke ravotten door tijd en ruimte op typische LEGO-achteloze manier. Beoordeeld op: Playstation 4 What Our Ratings Mean