Inhoud
Ontwarren is een van de moeilijkere spellen die ik ooit heb besproken. Het simpele antwoord op waarom is dat het me net zo frustreerde als dat het me verleidde. Bijvoorbeeld: op dit moment, nu ik het spel slechts enkele minuten geleden heb voltooid, kan ik zeggen dat het geweldig en mooi was en yadda-yadda, maar een uur geleden zat ik vast aan een deel van de platformactie en ik had je verteld dat het vervelend en rechtvaardig was OK. En daar gaat het om Ontwarren, net als zijn hoofdrolspeler, zijn er veel lagen.
Je speelt als Yarny, een schattige rode figuur (gemaakt van garen natuurlijk), met twee witte ogen. Je begint je spel in een huis - na een fantastisch uitziende tafereel - en je beweegt je naar een kast met allerlei dagelijkse rotzooi: boeken, dozen en foto's. Elke foto is een geheugen en wordt geleverd met een titel, en dit zijn de niveaus die u speelt. Yarny gaat door elke herinnering heen en laat een spoor van garen achter hem achter dat de liefde vertegenwoordigt die een leven vol herinneringen bindt. Het is een eenvoudige set-up en een die de potentie heeft om overdreven papperig, pretentieus te zijn of te hard te proberen om zich te bekoren. Het is een bewijs van ontwikkelaar Coldwood dat het nooit iets anders dan eerlijk voelt.
De buitenkant
Van het moment Ontwarren werd onthuld, de gokcommunity werd er verliefd op. Daar waren verschillende redenen voor. De unieke platformer was gebundeld tussen alle sporttitels van EA, Mirror's Edge, en Massa-effect, en daarom sprong hij eruit. De presentator (Creative Director Martin Sahlin) was zichtbaar nerveus op het podium toen hij de wereld voorstelde aan de aanbiddelijke Yarny, en zo zichzelf vertederend maakte door geen 'pak' te zijn. En de kunststijl is uniek en fris.
Dat is het eerste dat je opvalt aan het spel, het is absoluut prachtig. Het geheel van het spel speelt zich af op de voorgrond, maar de achtergronden zijn net zo belangrijk, met veel van het vertellen van verhalen daar waar het net zo schilderachtig en mooi is als wat er op de voorgrond staat.
Je ontdekt verschillende locaties, van je zomerterreintje, tot aan regen en winderige bouwplaatsen. En of je nu in een bed van bladeren valt of door sneeuw sjokt die Yarny dreigt te omhullen, het ziet er allemaal adembenemend uit. Wat het nog beter maakt, is dat Yarny op elke situatie dienovereenkomstig reageert. In de latere fases van het spel als hij kniediep in de sneeuw is (heeft Yarny knieën ?!), heeft hij zijn armen om zich heen geslagen en huivert hij.
Een ander voorbeeld hiervan is aan het begin van een vroeg stadium, waar je tussen bomen in een zonnig herfstbos navigeert, Yarny staat met zijn armen over elkaar, volledig op zijn gemak. Terwijl in de donkere, vervuilde gebieden waar bomen instorten en het water felgroen is, Yarny doodsbang kijkt, met gebogen schouders en gehurkte ogen. Deze eenvoudige animaties zijn ongelooflijk effectief in het maken van Yarny een geloofwaardig, relatable en liefhebbend personage.
Het kunstontwerp en Yarny zijn absoluut de sterkste wapens in Ontwarrenarsenaal. De game ziet er altijd fantastisch uit en moedigt je aan om te stoppen en het landschap in je op te nemen. Helaas stop je ook wanneer je niet wilt.
Het interieur
De gameplay is waar Ontwarren heeft me echt op gespannen voet. Aan de ene kant voelt het fantastisch wanneer je door een niveau vordert, garen zoals een lasso gebruikt om over water te slingeren en snel puzzels ontwikkelt. Maar dan zijn er de momenten dat ik 20 minuten vast te zitten aan een puzzel, en niet omdat het spel moeilijk was. Er waren zelfs momenten dat ik gefrustreerd op mijn bank terecht kwam.
Een van de belangrijkste mechanismen van Ontwarren is de hoeveelheid touw die Yarny heeft. Je moet regelmatig een spoel garen vinden om verder te komen. Deze monteur kan leuk zijn en een niveau van spanning toevoegen aan de procedure. Er waren echter een aantal keren dat ik mijn centimeter bij de volgende spoel leeg raakte en Yarny kon het gewoon niet bereiken. Dus ik zou gedwongen worden om terug te gaan naar de vorige puzzel en het opnieuw op een meer kostenefficiënte manier op te lossen. Sommigen beweren dat dit slimmer puzzelen bevordert, maar ik vraag me af waarom mijn manier om de puzzel op te lossen minder acceptabel was. Ik loste het raadsel op, dus waarom dwing ik me om terug te gaan en het opnieuw op de "juiste" manier op te lossen.
Er waren absoluut tijden dat ik meer dan tien minuten zou besteden aan het oplossen van een platform-puzzel, om erachter te komen dat ik niet genoeg garen had om het volgende gebied te bereiken. Dat is niet leuk. Wat betreft de platforming zelf, het is redelijk goed. Het is nogal overdreven, maar Yarny voelt bijna precies zoals ik dacht dat hij zou doen. Ik zou zeggen dat het spelen van Unravel een leuke mix is tussen Reis en Limbo, wat zeker geen slechte zaak is. Het tempo van de platformactie is vrij traag, met puzzels afgewisseld met een aantal eenvoudige secties, en dat werkt goed.
Ontwarren werkt het beste wanneer u sneller beweegt. Een bepaald deel van het spel, met de titel 'Winterzon', ziet je door een besneeuwd level blazen met behulp van boomtakken om tussen te slingeren en te klimmen - charmant kloppende sneeuw terwijl je dat doet, eikels naar beneden rollen om sneeuwballen te maken, bergafwaarts rijden in houten logboeken en springen tussen ijzige platforms die instorten. Dit niveau beweegt in een veel sneller tempo dan de andere en dat werkt in Ontwarrengunst.
Spelen Ontwarren was verdeeldheid; Ik zou het een paar minuten leuk vinden, en dan een paar seconden later op het punt staan om het te haten. Soms kwam ik vast te zitten in een niveau, had geen idee wat ik moest doen en waar ik mijn garen aan moest hechten. Of ik had gewoon helemaal geen garen meer. Al met al spreekt het boekdelen waar ik altijd blij mee was Ontwarren een paar uur later, en ik heb nooit overwogen om het niet af te maken.
Ontrafelen van de Minutia
Het laatste element van Ontwarren voor ons om te inspecteren, is dat van de plot. Zoals ik al aan het begin van deze review zei, Ontwarren kon gemakkelijk in een veel te kleverige plot zijn gevallen, met zijn wazige art-style, etherische herinneringen aan mensen en een letterlijke reeks van liefde. Coldwood heeft echter wijselijk elk gebruik van stem vermeden en we zien het hele verhaal door de ogen van Yarny, waardoor het net zo ziekelijk sentimenteel is als het is. Het werkt vanwege Yarny.
Het spel begint met een tussenfilmpje van een oudere vrouw met een rode bal garen. Dan, terwijl de eerste paar niveaus zich voordoen, getuigt u van een familievakantie, een wandeltocht, enz., En het weerspiegelt een aantal geweldige familiegeheugens in het leven van de oudere vrouw. Daarna neemt het een donkere draai aan en toont het de industrialisatie van de bossen die ze gebruikten om rond te dwalen. Dit werkt uiteindelijk als een manier om de negatieve impact van de ontbossing te benadrukken. Dit specifieke element had echter mogelijk effectiever kunnen zijn, omdat het niet echt van invloed is op het spel of op een aantal niveaus. Zonder de laatste helft van het spel te bederven, laat het snel de donkere industriële niveaus achter zich en gaat het terug op het vertellen van een persoonlijk familieverhaal, dat een beetje schokkend aanvoelt.
Het vonnis
Ontwarren is een mooie game die 70% van de tijd werkt. In die 70%, Ontwarren is een zeer plezierige platformgame die een leuk verhaal vertelt, iets te zeggen heeft over industrialisatie, en een echt lieve hoofdrolspeler heeft.De andere 30% van de tijd is het frustrerend en onduidelijk wat je zou moeten doen. Puzzels kunnen moeilijk te overwinnen zijn vanwege een laag lichtniveau, onzichtbare doelen of gewoon te weinig garen - wat je vertelt dat er een goede en foute manier is om te spelen.
Maar die 70% is zo heel charmant, en zo heel leuk, dat je niet anders kunt dan te worden overgenomen door Yarny en zijn emotionele reis. De game begint met de ontwikkelaar Coldwood die je bedankt voor het kopen van de game en aan het einde voor het spelen. En dat is het soort oprechtheid dat verheft Ontwarren van een gemiddelde platformer die te hard probeert, tot een hele goede die alle juiste harten uithaalt.
Onze beoordeling 8 Ontrafelen is een gebrekkig maar prachtig spel dat tot nadenken stemt en altijd vertederend blijft. Beoordeeld op: Playstation 4 What Our Ratings Mean