Oscura & colon; Lost Light Review

Inhoud

• Het begon allemaal omdat je het verprutst
• Deze plek ziet er echt vertrouwd uit
• Ik wou dat het klonk zo cool als het leek
• Sommige ontwerpkeuzes zijn geweldig, sommige gekmakend
• Controleer, alstublieft?
• globaal

Oscura: Lost Light is een 2D-puzzelplatformer van ontwikkelaar Surprise Attack. Als een fervent Limbo fan, ik was verheugd om nog een platformgame te zien met vergelijkbare mechanica en visuele thema's. En voor het grootste deel is Surprise Attack echt afgeleverd. Deze game biedt een solide algemene ervaring die best leuk is om op te starten. Maar een paar kleine problemen maakten deze platformer net iets frustrerender dan de meeste.

Het begon allemaal omdat je het verprutst

Je avatar voor dit toevallige avontuur is Oscura, een vuurtorenwachter die een beetje lijkt op Dobby's schaduw. In de openingsscène kom je op een glanzend artefact (de Aurora Stone) dat je juist bent had aanraken. Maar je nieuwsgierigheid heeft een prijs - de Aurora Stone breekt, stuurt stukken over de Driftlands en stort je hele wereld in de duisternis. Dus je moet door verschillende landen trekken om ze allemaal te vinden voordat de slechteriken in het donker het doen.

Maar er is een zilveren randje aan je cataclysmische fout. Tijdens het ongeluk raakt uw hand doordrenkt met gloeiend vuur dat u de mogelijkheid geeft om bepaalde krachten over uw omgeving uit te oefenen; je kunt dingen opblazen of de zwaartekracht trotseren. Maar daar zullen we later wat meer over vertellen.

Zoals met de meeste platformgames, is het verhaal niet de ster van de show. Je gaat naar een gebied, herstelt wat scherven. Ga naar de andere, herstel wat scherven. Deze game biedt een klein achtergrondverhaal om andere te belichten Oscura spellen (beschikbaar op iPhone / iPad / Android). Jouw zoektocht om de lichtshows terug te vinden, culmineert in een laatste ontmoeting met Mavro, de Heer der Schaduwen.

Er is niet veel meer te zeggen over het verhaal zonder spoilers. Het verhaal zelf, hoewel eenvoudig, is goed uitgevoerd. Het is vergelijkbaar met de verhaallijnen van platformers, net genoeg om het spel het gevoel te geven dat het een punt heeft, maar niet zozeer dat het verhaal de actie overschaduwt.

Deze plek ziet er echt vertrouwd uit

Je hebt het waarschijnlijk al gedacht, maar ik zal het maar zeggen: Oscura ziet er heel veel uit Limbo- donkere silhouetten tegen een lichtere achtergrond. Maar Oscura is een beetje kleurrijker. De openingsscènes zijn prachtig ontworpen, met veel heldere tinten die contrasteren met alle schaduwen. Denk aan CandyLand die de manische helft van de Shivering Isles van de oudere scrollen ontmoet.

Veel van deze kleur verdwijnt na je ongeluk, maar wordt niet helemaal monochroom Limbo doet. Onder de schaduwen van elk niveau, zijn er uitbarstingen van kleur. Niveaus hebben subtiele achtergrondtinten, onderbroken door gloeiende schakelaars, rode vijandige ogen en oranje poelen van zuur. Je verlicht ook de duisternis met schitterende rood / blauw / groen / geel als je vaardigheden activeert. Het contrast werkt heel goed en maakt het spel net zo leuk om naar te kijken als om te spelen.

Ik wou dat het klonk zo cool als het leek

Ik was echt de muziek aan het graven toen ik voor het eerst begon te spelen. Het leek te passen bij de esthetiek van het spel en was pakkend genoeg om mijn hersenen een beetje te laten dansen terwijl ik speelde. Maar dat duurde slechts zo lang. Er was weinig tot geen geluidsvariatie tussen de niveaus. Zelfs toen ik verhuisde naar een compleet andere regio op de kaart die een iets ander visueel thema leek te hebben, bleef de achtergrondmuziek vrijwel hetzelfde.

Tegen de tijd dat ik de eerste vijf niveaus had bereikt, dempte ik de game volledig, zodat ik tijdens het spelen naar een podcast kon luisteren.

Sommige ontwerpkeuzes zijn geweldig, sommige gekmakend

Wat platformers betreft, Oscura is best moeilijk. Het is niet de moeilijkste die ik ooit heb gespeeld, maar het is een behoorlijk grote stap omhoog Limbo. Sommige puzzels hebben heel wat denkkracht gekost, waarnaar ik altijd op zoek ben in een platformgame. Het is niet leuk als alles voor de hand ligt.

Bijna elk niveau was fantastisch ontworpen voor zover de werkelijke obstakels opraken. Elk niveau werd steeds moeilijker naarmate je dichter bij het einde kwam. Verschillende puzzels vereisten een snel denken en een goede timing om te wissen.

De mogelijkheden waren echt wat dit spel onderscheidde van soortgelijke titels die ik heb gespeeld.Je vaardigheden veranderen van niveau naar niveau en je moet ze ergens in het level vinden en grijpen voordat je ze kunt gebruiken. Je pakt slechts twee niveaus per niveau, maar de combinaties zijn strategisch ontworpen om je de beste kans te geven om het op te ruimen. Deze vaardigheden stellen je in staat om de tijd te vertragen, muren op te blazen, onzichtbare platforms te materialiseren of zelfs over het plafond te lopen. Ze hebben ook een zeer korte timer, wat je dwingt om een ​​beetje meer onderscheidend te zijn met hun gebruik.

Maar het gebruik van deze vaardigheden was soms een beetje problematisch. Zodra een vaardigheid actief was, leed mijn beweging echt. Ik kon niet dezelfde sprongen of sprongen maken als ik normaal zou kunnen. Omdat de latere delen van niveaus nogal afhankelijk waren van precieze timing / beweging en vaardigheidsgebruik, werd deze bewegingspoging nogal frustrerend - vooral omdat in de zelfstudiestadia van het spel nooit een bewegingspenning werd genoemd, waardoor ik me afvraag of dat opzettelijk was of niet.

Begrijp me niet verkeerd: de niet-buggy gebieden in het spel waren heel leuk om te spelen. De goede plekken waren fantastisch, maar de slechte plekken waren irritant.

Misschien was het minder opvallend geweest als ik mijn belangrijkste bindingen had kunnen veranderen (ruimte houden terwijl ik probeerde te schakelen tussen WASD is moeilijker dan geluiden), maar dat was ook geen optie. Natuurlijk had ik twee handen kunnen gebruiken om dat te verhelpen, maar dit had als resultaat dat beide handen onaangenaam druk waren op mijn toetsenbord.

Die specifieke fout is gekoppeld aan mijn grootste probleem met het levelontwerp van de game. Er waren veel gebieden waar het spel ronduit gruwelijk aanvoelde. Botsingsdetectie was af en toe alom aanwezig, waardoor sommige van de getimede puzzels en wijken in de buurt moeilijk bereikbaar waren.

Er waren verschillende plekken waar mijn timing vlekkeloos was, ik moest het uit het raam gooien en op blind geluk vertrouwen om aan de andere kant van een puzzel levend te raken. Ragequits kwamen veel voor in deze gebieden, zo erg zelfs dat ik me afvroeg of ik misschien gewoon iets verkeerd deed. Maar nadat ik een paar vrienden het heb laten uitproberen en wat gebruikersrecensies op Steam heb gelezen, lijkt het erop dat ik niet de enige ben die deze problemen had.

Controleer, alstublieft?

IJkpunten waren een ander problematisch element dat alleen maar bijdroeg aan de frustratie die werd gecreëerd door de inconsistente botsingsdetectie. Ze waren meestal goed geplaatst, maar soms klopte hun onderlinge afstand niet. Er zouden soms twee controleposten heel dicht bij elkaar zijn, met slechts een paar sprongen en geen puzzels die ze scheiden. Maar dan zouden er lange stukken zijn met verschillende complexe puzzels en geen checkpoint in zicht - ook al was er ruimte voor één. Helaas waren die kale plekken vaak dezelfde gebieden met spotty collision detection. Geen goede mix.

Je kunt je mijn irritatie voorstellen.

Begrijp me niet verkeerd: de niet-buggy gebieden in het spel waren heel leuk om te spelen. De goede plekken waren fantastisch, maar de slechte plekken waren irritant. De gekke Daedric Prins Sheogorath kan tevreden zijn, maar de rest van ons houdt van wat meer stabiliteit.

globaal

Ondanks de bugs, Oscura: Lost Light is een solide en plezierige platformgame. Voor hardlopers en completisten is er veel replay-waarde die de tekortkomingen meer dan goedmaakt. In de gebieden die soepel lopen, is de gameplay fantastisch. De niveaus zijn esthetisch en de puzzels zijn uitdagend.

Oscura had net wat extra polijsten nodig voor de release. Het is zeker de moeite van het bekijken waard, en is beschikbaar voor $ 9,99 op Steam.

[Opmerking: de auteur van dit artikel ontving een kopie van het spel ter beoordeling.]

Onze beoordeling 7 Oscura: Lost Light is een spel dat bijna net zo leuk is om te spelen als om naar te kijken. Maar een paar aanhoudende bugs voorkomen dat het zijn volledige potentieel bereikt. Beoordeeld op: PC What Our Ratings Mean