Shadow Dancer & colon; Een contrastvideo review

Posted on
Schrijver: Eugene Taylor
Datum Van Creatie: 11 Augustus 2021
Updatedatum: 11 Kunnen 2024
Anonim
Shadow Dancer & colon; Een contrastvideo review - Spellen
Shadow Dancer & colon; Een contrastvideo review - Spellen

Inhoud

Contrast is het debuut van de Indie game studio Compulsion Games. Ze beschrijven de game als een op schaduw gebaseerde platformer waarmee je kunt schakelen tussen de 3D "echte" wereld en de 2D "Shadow" -wereld ... maar het is veel meer dan dat.


De game draait om een ​​jong meisje genaamd Didi en haar mogelijk denkbeeldige vriend Dawn. Didi's vader is een ietwat suffe lul genaamd Johnny en haar moeder is een burlesque danseres genaamd Kat. Dawn heeft het vermogen om naar wens in schaduwen te faseren, die zowel in dit spel als een platformelement en een puzzeloplossend element worden gebruikt. Je zult ondervinden dat Didi verschillende taken uitvoert om haar vader te helpen een geweldige circusact te lanceren en zijn gezin uit de schulden te halen.

Hoewel dit klinkt als het plot van een Disney-film, is er eigenlijk een verrassend aantal donkere momenten. Elk personage in het spel, met uitzondering van Dawn en Didi, wordt afgebeeld als schaduwsilhouetten op muren ... waardoor het spel een heel geïsoleerde sfeer krijgt.

De game bevat ook afbeeldingen van Franse clowns erin ... gemakkelijk de griezeligste van alle clowns.

Wat deze game een plezierig spel maakt, is een unieke gameplay-haak die ik nog nooit in een game heb gezien. In schaduwvorm wordt het spel een pure 2D-platformgame, waarbij de geprojecteerde schaduwen van objecten je platforms worden. Het ontwerp wordt heel slim als dingen als fietsen en zelfs de acteurs zelf worden dynamische platforms. De meeste puzzels worden opgelost door het verzamelen van zogenaamde "armaturen" om verschillende lichten en apparaten te voeden. Er zijn ook klassieke gokautomaten, zoals vakjes plaatsen op gewogen triggers, maar je zult zeker merken dat je niet steeds dezelfde puzzels herhaalt.


Naast het verzamelen van sterren, verzamel je ook verspreide verzamelobjecten in de stad die het achtergrondverhaal van het spel bepalen. Ik zou dit niet echt een open wereldgame noemen, maar exploratie wordt aangemoedigd ... zelfs als het enigszins beperkt is. Sommige belangrijke complotten zoals wie Dawn werkelijk is, worden geopenbaard in verzamelobjecten, dus proberen ze allemaal te vinden, wordt sterk aangemoedigd.

Een andere klacht zou niet kunnen inzoomen op verzamelobjecten, omdat dit spel beschikbaar is in hoge resolutie voor de PS4 en pc.

Je zult merken dat je op een paar centimeter afstand van het scherm zit en probeert te lezen wat sommige brieven en krantenartikelen zeggen.

Het geluidsontwerp wordt op een intelligente manier afgehandeld met een algehele minimalistische benadering ... waardoor de momenten waarop de soundtrack aanslaat al dat effectiever zijn. Je zult zeker het hoofdtitelthema in je hoofd spelen, zeker nadat je het spel hebt voltooid.


Het stemgedrag is nogal een schot in de roos. Didi wordt geuit door een kinderacteur en soms is haar acteren gewoon niet goed. Ik kan zien hoe de imperfectie zou bijdragen aan het realisme van het personage, maar het spel heeft geen realistische kunststijl en heeft een op fantasie gebaseerde verhaallijn.

Ik werd verliefd op Clem De wandelende doden, maar Didi had de neiging om op mijn zenuwen te werken. Op een leeuwerik zette ik het spel op Frans en vond die stemmen eigenlijk veel beter ... maar helaas is er geen optie om met alleen Franse stemmen te spelen, maar met Engelse ondertitels en menu's.

De animatie wordt ook erg geraakt of gemist. Met slechts twee 3D-personages in het spel; geen van beiden is erg goed geanimeerd ... vooral wanneer Didi spreekt. De 2D-animatie aan de andere kant is fantastisch en lijkt gemaakt te zijn van een eenvoudige geometrie die zwart gearceerd is om er uit te zien als een schaduw. Het is visueel verwant aan Twisted Shadow Planet of Limbo. De stad waar het spel plaatsvindt, is ook goed ontworpen met een soort art deco-sfeer. De omgevingen waar je puzzels oplost, blijven relatief klein voor de rest van de stad om het spel niet te ingewikkeld te maken.

Contrast kan binnen vijf tot zes uur worden voltooid, maar het vinden van alle armaturen en verzamelobjecten verlengen dat aanzienlijk. Het spel is ook niet zonder zijn aandeel in bugs en glitches ... maar voor een spel waarbij je eigenlijk in muren loopt die zo bij het territorium horen.

Het lijkt erop dat het ontwerp van de puzzels was gebaseerd op één manier om het doel te bereiken, en proberen om de puzzel op een alternatieve manier op te lossen, kan soms leiden tot vastzitten in of vastzitten aan objecten.

Sommige van de puzzels kunnen ook op een soort brute manier worden opgelost, waarbij je merkt dat je ergens voorbij schiet en tot je dood valt ... maar dan voortbrengend op het volgende doel. Er waren echter geen echte game breaking glitches die ik in mijn spel tegenkwam. Er is een beweging in de vorm van een "fase streepje" waarmee je door dunnere schaduwen kunt gaan die je helpen te ontsnappen (of vast komen te zitten).

Voor het prijskaartje van $ 14,99 is deze game zeker de moeite waard, en PlayStation Plus-gebruikers hebben geen excuus omdat het nu gratis beschikbaar is voor PlayStation 4. Verrassend genoeg is de game beschikbaar op Xbox 360, maar wordt deze niet vrijgegeven voor Xbox One. Voor een nieuwe ontwikkelaar om een ​​dergelijke unieke titel te behalen, zal ik zeker in de gaten houden wat Compulsion Games als volgende heeft gepland.

Als al dat woordlezen te leuk voor je is ... luister dan naar een idioot praatje over het spel gedurende 10 en halve minuut.

Onze beoordeling 8 Contrast is een ambitieus Indie-spel dat platformen naar een geheel nieuwe dimensie tilt.