Inhoud
Ondanks mijn persoonlijke problemen met Kabam's gebruik van de Middle Earth-licentie (waar ik elders over jaag), ik heb geprobeerd om deze beoordeling met een open geest te benaderen, waarbij ik de game-elementen voor het eerst waardeer.
Toen het spel begon, noteerde ik met tegenzin de kwaliteit van het artwork en de glans van de interface - in ieder geval was er zorg besteed aan het leveren van iets dat de creatie van Tolkien waard was. Het werd al snel duidelijk dat de essentie van het spel was als resource-gathering-strategie die ogenschijnlijk in Midden-Aarde was vastgelegd. Ondanks de talloze schermen en stortvloed van informatie, wist de interface grotendeels informatief te zijn zonder zich te rommelig te voelen.
De korte tutorial zorgde ervoor dat ik op de goede weg was - via de premium items-winkel, natuurlijk - en ik begon snel aan het opbouwen van mijn Elven-imperium (Dwarf is ook een optie). De game speelt zich af in drie gezichten: een isometrisch aanzicht van je binnenstad waar militaire en residentiële gebouwen kunnen worden gebouwd en opgewaardeerd; een vergelijkbare, uitgebreide weergave van je hele stad, die de constructie mogelijk maakt van structuren die bronnen produceren, en een op rasters gebaseerde weergave van de regio, inclusief veroverbaar terrein en andere spelerssteden.
Een spel van voortgangsbars
In wezen werd ik geconfronteerd met een klap op de TH: KoMH technologiestructuur, met het oog op het onderzoeken en mogelijk maken van de productie van de verschillende troeptypen die ofwel zijn gemonteerd, varieerden of voet (lees: rock, papier, schaar), maar met Tolkieneske beschrijvingen opgesmukt. Dit vereiste een evenwichtsoefening bij het opwaarderen van de juiste structuren in de juiste volgorde om de efficiëntie van de productieketen te vergroten. Hoe hoger de ketting die ik heb, hoe langzamer de voortgangsbalk is verplaatst.
Communiceer met vrienden! Op je telefoon!
Omdat ik zo graag een boeiend onderdeel van het spel wilde vinden, volgde ik de instructies van mijn vriend om zich bij zijn alliantie aan te sluiten (dit vond ik leuk - vorige week anti-games, deze week een alliantie leider!) En al snel ruilde ik materialen en las ik over hun diplomatieke en veroveringsoperaties waarbij naburige spelers betrokken zijn. Het bleek dat de andere alliantieleden - ook echte vrienden van mij - achter de werving van mijn beginnende vriend zaten. Dus ik zat te kletsen met mijn echte vrienden via een rudimentaire in-game interface op een smartphone.
Uh, precies - het heeft niet veel zin als u erover nadenkt, of wel soms?
Hoe dan ook, om nieuwe spelers de kans te geven om hun weg te vinden, zijn steden onkwetsbaar voor aanvallen van spelers gedurende de eerste week (dit kan vroegtijdig worden geannuleerd op verzoek van de eigenaar) dus ik moet me nog volledig overgeven aan de speler versus speler deel van het spel, maar ik heb gesallied met diverse legers om verschillende aangrenzende landen te veroveren.
Helaas, wat ik had gehoopt, zou een meer viscerale en boeiende deel van het spel alleen maar resulteerde in een gevechtsrapport van welke troepen hebben overleefd en welke niet. Meer Play-by-mail.
Tainted Mithril Silver
De game is op een vakkundige manier samengesteld en maakt geen volledige spot met het bronnenmateriaal (hoewel je uit respect zou denken dat ze de in-game-tekst in het Brits-Engels tenminste hadden kunnen schrijven), maar je begrijpt niet hoe traag en saai is het. Natuurlijk kun je het spel versnellen en mogelijk een beetje boeiender maken. Kun je raden wat het is?
Als alternatief, voor een meer lonende en boeiende ervaring, zou je gewoon een blanco cheque naar Kabam kunnen sturen en gaan lezen The Hobbit.
Onze beoordeling 4 Bekijk voortgangsbars en timers met het thema Middle Earth, wacht tot er iets gebeurt, betaal geld, zodat u niet zo lang hoeft te wachten. Spoel en herhaal.